W dosłownym tłumaczeniu słowo TAE KWON-DO oznacza:
TAE — stopa, kopnięcie – uniesiona noga gotowa do kopinęcia;
KWON – pięść, uderzenie pięścią;
DO — droga, sposób, filozofia życia.
Nazwa sztuki oddaje ściśle jej treść: kształtowanie samego siebie poprzez trening walki.
TAE KWON-DO w obecnej formie, powstało współcześnie w Korei w 1955 roku. Twórcą współczesnego TAE KWON-DO jest gen. Choi Hong Hi, zmarły w czerwcu 2002. Przy opracowaniu TKD, czerpał on wiedzę m.in. ze starych koreańskich sztuk walki. W ciągu kilkudziesięciu lat swego istnienia, TAE KWON-DO doprowadziło tradycyjny dorobek sztuk walki do technicznej perfekcji.
W opinii wielu praktyków sztuk walki, TAE KWON-DO,
jest najdojrzalszym, najpełniejszym i najbardziej
jednorodnym technicznie z istniejących systemów walki wręcz.
TAE KWON-DO łączy w sobie jako efekt treningów: zdrowie, umiejętność samoobrony, sprawność fizyczną i wysokie morale.
5 zasad TAE KWON-DO:
uprzejmość
uczciwość
wytrwałość
samokontrola
odwaga
TAE KWON-DO to również:
system założeń filozoficzno — moralnych,
24 układy formalne zwane TUL,
współzawodnictwo sportowe oparte na czterech konkurencjach indywidualnych i drużynowych tj.:
układach formalnych,
walce z lekkim kontaktem,
technikach specjalnych,
testach siły,
Taekwondo- In posługuje się równie sprawnie rękami jak i nogami.
Techniki nożne, zwłaszcza wykonywane z wyskoku zyskały rozgłos
w świecie sztuk walki, stając się niedoścignionym wzorem.
Jest to bardzo skuteczna i widowiskowa sztuka walki.
Obecnie TAE KWON-DO jest najliczniej uprawianą sztuką walki na Świecie.
Trenuje je wiele 20 milionów osób. Polska należy światowej czołówki
w rywalizacji sportowej oraz biorąc pod uwagę umiejętności
techniczne „czarnych pasów”.
Wysokie wymagania stawiane kandydatom przystępującym
do egzaminu na stopnie mistrzowskie powodują że Polacy pod względem
technicznym nie ustępują instruktorom koreańskim.