Etykieta i zasady

Zasady, wg których postępuje ćwiczący Taekwon-Do:

---

• Będę uprzejmy w dojang, na ulicy i w domu.
• Będę punktualny i będę szanował starszych wiekiem i stopniem.
• W czasie zajęć Taekwon-Do będę się skupiał wyłącznie na treningu.
• Będę utrzymywał ciało i dobok (strój treningowy) w czystości i gotowości.
• Będę ćwiczył wytrwale aż do osiągnięcia doskonałości w sztuce walki.
• Nie będę używał umiejętności Taekwon-Do nabytych w Dojang poza nią, za wyjątkiem niezbędnej i uzasadnionej samoobrony.

Przed treningiem

Powitania poza dojang: Gdy ćwiczący spotkają się poza dojang, obowiązują ogólne zasady dobrego wychowania.
Nie ma potrzeby stawania w Charyot Sogi i wykonywania ukłonu.
Wystarczy „dzień dobry” do osób starszych lub „cześć” w przypadku uczniów w podobnym wieku.

Powitania:  Gdy mamy założony dobok, zawsze wymieniamy się ukłonami ale tylko gdy widzimy się pierwszy raz danego dnia przed treningiem. Nie ma potrzeby kłaniać się sobie za każdym razem gdy na kogoś popatrzymy.
Osoba z niższym stopniem kłania się pierwsza jeśli uczniowie są w podobnym wieku.
Jeśli natomiast masz wyższy stopień i mniej lat niż starszy (dorosły) adept TKD – pozdrów lub ukłoń się pierwszy.
Zadzieranie nosa to kiepska umiejętność. Bądź uprzejmy!

Szatnie: Określone zasady obowiązują wszystkich ćwiczących również w szatniach.
Wszyscy trenujący pamiętają o zasadach bezpieczeństwa!
Nie przeszkadzają innym się przebierać. Gdy już są przebrani, wychodzą z szatni i czekają na instruktora (rozpoczęcie treningu) lub spokojnie opuszczają budynek (zakończenie).

Strój

Dobok: W sali ćwiczymy w białym stroju (dobok), który musi być zawsze czysty i schludny.
Biały kolor doboku oznacza m.in. czystość intencji adepta TKD.
Trudno skupić się na treningu gdy osoba obok „zapomniała” o podstawowej higienie osobistej czy też nie zadbała o świeżość doboku… Młodzież w okresie dojrzewania czasem zapomina… Dlatego przypominamy.
Trenujemy boso lub w specjalnym obuwiu (w przypadku np. skaleczenia stopy itp.).
Zapewne to oczywiste: jednak należy pamiętać o skracaniu paznokci. Nie chcemy być skaleczeni podczas kopnięć czy chwytów.

Tarcza klubowa: Każdy trenujący w naszym klubie z dumą prezentuje tarczę klubową (błękitno-biała) naszytą na prawym rękawie doboku poniżej barku. W przypadku gdy znajduje się tam logo producenta doboku – tarczę naszywamy na logo.

Stopnie (pasy): Każdy trenujący nosi odpowiedni kolor pasa uzyskany podczas egzaminu, zawiązany w odpowiedni sposób tak, by końce pasa były równe. Dodatkowe oznaczenia stopni (belki lub w przypadku czarnych pasów rzymskie cyfry) znajdują się po lewej stronie pasa (patrząc w dół na swój zawiązany pas).
Kolorowe pasy oznaczają stopnie uczniowskie: od najniższego 10 Gup do najwyższego 1 Gup.
Czarne pasy oznaczają stopnie mistrzowskie: od najniższego I Dan do najwyższego IX Dan.

Trening

Bądź na czas! Punktualność to szacunek dla instruktora oraz innych ćwiczących. Bądź punktualny!
Dzieci są zależne od rodziców i nie mają wpływu na czas dotarcia na trening np. „korki”…
Starsi natomiast powinni by lepiej zorganizowani by przybywać na czas.
Powtarzające się spóźnienia będą odpowiednio „nagradzane”.
Ciągłe spóźnianie to oznaka braku szacunku. Dla własnego czasu również…

Dojang to sala treningowa gdzie doskonalimy sztukę walki TAEKWON-DO oraz budujemy harmonię ducha i ciała.
Wchodząc i wychodząc z Dojang stajemy w progu i kłaniamy się w pozycji charyot sogi (zawsze przodem do sali).
Ukłonem oddajemy szacunek twórcy TAEKWON-DO (Generałowi Choi Hong Hi) oraz instruktorowi.

Rozpoczęcie treningu:
Instruktor stoi przed grupą stojącą w jednym lub kilku szeregach.
Ćwiczący szybko ustawiają się na zbiórce (od lewej), od najstarszego stopnia do najniższego stopnia.
Jeśli Twój Dobok jest niekompletny – stajesz na końcu grupy.

Wszyscy (również osoby obserwujące trening) stoją zwróceni w kierunku instruktora.
Osoba najwyższa stopniem – pierwsza z prawej strony – wydaje komendę:
„Charyot! Bo Sabum nim ke – Kyonge!” – dla instruktorów od I Dan do III Dan.
„Charyot! Sabum nim ke – Kyonge!” – dla instruktorów od IV Dan do VI Dan
„Charyot! Sahyun nim ke – Kyonge!” – dla Mistrzów z VII Dan i VIII Dan.
Wszyscy uczniowie kłaniają się instruktorowi.

Telefony:
O ile nie jest to konieczne, prosimy by telefony były wyciszone i bez wibracji.
Gdy czekacie na wiadomość… nie skupiacie się na treningu. Oczywiście zdarzają się przypadki gdy koniecznym jest odebranie przychodzącego połączenia – prosimy pamiętać o zgłoszeniu takiej sytuacji instruktorowi przed treningiem.

Trening:
W Dojang należy wykonywać polecenia instruktora oraz zachowywać się cicho i spokojnie.
Nie rozmawiamy, nie komentujemy, nie przeszkadzamy w prowadzeniu treningu.
Nie naśmiewamy się z innych. Ty kiedyś też czegoś nie umiałeś (-aś).
Pamiętaj: Jeśli coś nie wychodzi = próbuj jeszcze raz! Do skutku.

Ukłony podczas ćwiczeń:
Gdy zaczynamy ćwiczyć w parach lub grupach, kłaniamy się partnerowi (partnerom).

Gdy Instruktor tłumaczy:
Na treningu zawsze odwracamy się w stronę instruktora – gdy coś tłumaczy (np.  jeśli chodzi między rzędami ćwiczących).
Gdy otrzymasz instrukcję lub poradę od instruktora: podziękuj ukłonem. Zawsze bądź uprzejmy (-a).

Pytania w trakcie treningu: Wszelkie pytania należy zgłaszać pod koniec treningu.
Wyjątkiem jest pytanie instruktora np.: „Czy są pytania do tej techniki?”. Wtedy oczywiście pytamy.

Jeśli jest jakaś pilna sprawa, podchodzimy do instruktora, wykonujemy ukłon i przedstawiamy sprawę.
Nie krzyczymy z drugiego końca sali.

Dzieci pytają: maluszki podnoszą rękę i czekają na zezwolenie instruktora.

Napoje:
Pijemy wyłącznie w czasie przerw. Po kilku łykach ćwiczący szybko wracają na swoje miejsca.
W Dojang nie jemy!

Gdy coś podajemy:
Gdy podajemy coś instruktorowi czy partnerowi: podajemy to oburącz!
TKD jest Koreańską sztuką walki i pewne zachowania muszą być zgodne z tradycją.

Tarcze i packi:
Gdy należy wziąć np. tarcze do ćwiczeń, zazwyczaj przynosi i odnosi je osoba z niższym stopniem.
Pamiętaj: Zawsze stosuj zasady dobrego wychowania.
Może tym razem to Twoja kolej?
Sprzęt pomocny w treningu jest podawany – nie rzucamy go drugiej osobie.

Sparingi:
W trakcie sparingów kłaniamy się sobie przed i po zakończonej walce.
Przed każdą walką dotykamy się rękawicą o rękawicę partnera na znak szacunku.
Każdorazowo stosujemy zasadę samokontroli uwzględniając stopień, wiek i umiejętności osoby która z nami sparuje.
Oczywiście TKD jest kontaktowe więc zdarzają się sytuacje użycia większej siły – przepraszamy wtedy podając rękawice do dotknięcia.

Walka sportowa (Ban Jayu Matsogi).
Techniki wykonywane z wyczuciem i pełną kontrolą: kopnięcia i uderzenia tylko w przód korpusu i głowy.
Za kopnięcia i uderzenia poniżej pasa, w plecy i tył głowy są udzielane ostrzeżenia i w efekcie odejmowane punkty.

Walka wolna (Jayu Matsogi).
Wszystko jest dozwolone z wyczuciem kontrolą! (rzuty, podcięcia, dźwignie, trzymania, techniki na wszystkie strefy).

Zakończenie treningu:
Na zakończenie ceremonia powtarza się:
Instruktor stoi przed grupą stojącą w jednym lub kilku szeregach.
Ćwiczący szybko ustawiają się na zbiórce.
Wszyscy (również osoby obserwujące trening) stoją zwróceni są w kierunku instruktora.
Osoba najwyższa stopniem – pierwsza z prawej strony – wydaje komendę:
„Charyot! Bo Sabum nim ke – Kyonge!” – dla instruktorów od I Dan do III Dan.
„Charyot! Sabum nim ke – Kyonge!” – dla instruktorów od IV Dan do VI Dan.
„Charyot! Sahyun nim ke – Kyonge!” – dla Mistrzów z VII Dan i VIII Dan.
„Charyot! Saesong nim ke – Kyonge!” – dla Mistrzów ze stopniem IX Dan.
Wszyscy uczniowie kłaniają się instruktorowi.

Następnie druga w kolejności osoba stojąca w rzędzie uczniów wydaje komendy:

„Kooro Tora! (zwrot w prawo) Sonbe nim ke – Kyonge!” – co oznacza ukłon dla najstarszego stopnia uczniowskiego obecnego w grupie lub:
„Kooro Tora! (zwrot w prawo) Bo Sabum nim ke – Kyonge!” – co oznacza ukłon dla stopnia mistrzowskiego (I-III Dan obecnego w grupie)

W przypadku grup dziecięcych i młodzieżowych – wszystkie komendy wydaje instruktor.

Wszystkie ćwiczenia wykonujemy w rytm liczenia w języku koreańskim.